Reflectie 4: Op de stoel van de bestuurder?
Commissarissen willen niet op de stoel van de bestuurder zitten, ze willen geen monistisch bestuursmodel. Soms constateerde een RvC dat ze naar aanleiding van calamiteiten wel dicht op het bestuur waren gaan zitten, maar nu de beweging naar meer afstand hadden ingezet. Meer afstand maar niet op afstand.
Reflectie 3.
Bij teveel zelfevaluaties hoorde ik de verzuchtingen van commissarissen over vergaderingen met meer dan 25 agendapunten en evenvele documenten. Dit kan toch niet de bedoeling zijn van het toezicht? Zo worden we een ‘ja-knik machine’, en het gaat maar niet over de echte volkshuisvestelijke vraagstukken…
Reflectie 2: Wat het nut van een check-out kan zijn.
Bij meer dan de helft van de zelfevaluaties die ik het afgelopen jaar begeleidde kwam de behoefte aan reflectie naar voren: afgesproken wordt aan het eind of na afloop van de vergadering een reflectie te agenderen.
Niet tijdens de vergadering, maar aan het eind of na afloop van de vergadering en in aanwezigheid van de bestuurder. Eigenlijk is het een check-out moment, een moment van bezinning. Het constateren dat het een goede vergadering was is niet voldoende: ‘…dan rij je naar huis en overdenkt wat je had willen inbrengen, maar toch niet hebt ingebracht…en waarom je dat niet hebt ingebracht.
Lees meer: Wat het nut van een check-out kan zijn
